Болашақ күйеуі – бар иесі – қазіргі жұбайының анасымен 30 жыл бұрын ол жұмыс істеген асханада танысқан. Екеуі достасып, бір-бірінің мекемелеріне жиі барып тұрған. 18 жыл бұрын анасына көмек қажет болғанда, ол достан бес жастағы қызына қарауын өтінген. Ер адам сол сәтті еске алып, қыздың «өскенде сүйкімді жүзді болатынын ойлағанын», бірақ ол кезде оны тек «құрбысының қызы» ретінде ғана қабылдағанын айтады.
Араға 15 жыл салып, олар қайта кездеседі – енді бойжеткен анасына асханада көмектесіп, ер адамның барына жиі келіп тұрған. Үшеуі жиі бірге отырып, кештерін әңгімемен өткізетін. Тоғыз айдай уақыт өткен соң олардың достығы махаббатқа ұласқан: бір күні анасы киноға бара алмай қалғандықтан, оның орнына қызы құрбысының досымен бірге барған. Солайша олардың махаббат хикаясы басталған.
Жігіт қызымен кездесіп жүргенін анасына өзі айтпақ болған, бірақ әйел мұны ертерек біліп қойып, қатты таң қалған. Шок алғанына қарамастан, ол бастапқыда қарсы болса да, кейін олардың қарым-қатынасына батасын берген.
Арада бір жыл өткен соң жапон азаматы сүйіктісіне үйлену туралы ұсыныс жасап, некені тіркеуде табандылық танытқан.