Мүмкіндігі шектеулі азаматтарға құрметпен қарау – адамдық қарым-қатынастың ең биік үлгісі. Әрбір адам өзінің мүмкіндігінше қоғамға үлес қосуға құқылы. Сол үлесті мойындау – рухани мәдениеттің көрсеткіші.
Медицина саласының ардагері Меңдібай Досқалиев бұл жөнінде:
«Адамның денесі әлсіз болуы мүмкін, бірақ рухы күшті. Біз әр адамның рухани әлеуетін бағалай білуіміз керек. Мүгедектігі бар азаматтар арасында өнертапқыштар, суретшілер, спортшылар көп. Оларды қолдау – тек әлеуметтік парыз емес, ұлт рухын көтеретін іс», – дейді.
Қазір елімізде ерекше жандар қатысатын спорттық жарыстар мен мәдени іс-шаралар жиі өтеді. «Паралимпиадашылар», «Мүгедектер қоғамы», «Қолғанат» сияқты ұйымдар қоғамды біріктіруде үлкен рөл атқарып отыр. Бұл – мүгедектігі бар азаматтарды қоғамдық өмірдің белсенді қатысушысы ретінде танудың нақты нәтижесі.
Мұндай тәжірибе халықаралық деңгейде де маңызды. Әлемдік рейтингтерде инклюзивті саясат көрсеткіштері елдің адам құқықтарын сақтау деңгейін анықтайтын басты индикаторлардың бірі ретінде қаралады.